
خب بذار یه کم برات از یه ماجرایی بگم که شاید به نظر خیلی ساده بیاد اما کلی نکته توش داره. ماجرا از جایی شروع میشه که یه روز صبح جلوی آینه ایستاده بودم و به خودم نگاه میکردم. نه اینکه از قیافهم ناراضی باشم نه! فقط حس میکردم یه چیزی کم داره. یه جورایی انگار یه نقاشی ناتموم بود.
شاید برات سوال پیش بیاد که خب این چه ربطی به بحث ما داره؟ صبر کن الان بهت میگم. ما آدما به طور غریزی دنبال زیبایی هستیم. زیبایی هم فقط به معنی داشتن چشمای رنگی و پوست صاف نیست. زیبایی یعنی هماهنگی یعنی تناسب. یعنی اینکه هر چیزی سر جای خودش باشه.
حالا این تناسب رو چطوری میشه به دست آورد؟ خب روشهای مختلفی وجود داره. از ورزش و تغذیه سالم بگیر تا استفاده از هنر آرایش. بله درست شنیدی! آرایش فقط یه لایه رنگ و لعاب نیست. یه هنره! یه ابزاره برای اینکه بتونیم بهترین ورژن خودمون رو به نمایش بذاریم.
من همیشه عاشق آرایش بودم. نه به خاطر اینکه بخوام قیافهمو عوض کنم نه! به خاطر اینکه حس میکردم با آرایش میتونم یه جورایی با خودم بازی کنم. میتونم یه روز یه چهرهی شاداب و سرزنده داشته باشم یه روز یه چهرهی مرموز و جذاب.
اما راستش رو بخوای اوایل کار خیلی هم وارد نبودم. کلی فیلم آموزشی میدیدم کلی مجله میخوندم اما بازم یه جای کار میلنگید. انگار یه چیزی رو درست متوجه نمیشدم. تا اینکه یه روز با یه اصطلاح جدید آشنا شدم «بعد».
شاید بپرسی بعد دیگه چیه؟ خب بذار یه مثال برات بزنم. وقتی یه عکاس یه عکس پرتره میگیره فقط به نور و رنگ دقت نمیکنه. به سایهها هم دقت میکنه. سایهها هستن که به عکس عمق میدن بهش جون میدن. صورت ما هم دقیقا همینه.
صورت ما هم یه سری برجستگیها و فرورفتگیها داره. یه سری قسمتها هستن که نور رو بیشتر منعکس میکنن و یه سری قسمتها هستن که تو سایه قرار میگیرن. حالا اگه ما بتونیم این سایهها و روشنیا رو درست مدیریت کنیم میتونیم یه چهرهی خیلی جذابتر و متعادلتر داشته باشیم.
اینجاست که یه تکنیک خیلی مهم به اسم “زاویه سازی” وارد میشه. هدف از زاویه سازی چیه؟ هدف اینه که کاری کنیم که استخونبندی صورتمون بیشتر به چشم بیاد. کاری کنیم که گونههامون برجستهتر به نظر برسن فکمون زاویهدارتر بشه و در کل صورتمون خوشتراشتر بشه.
البته اینم بگم که زاویه سازی فقط برای کسایی که صورت تپل دارن نیست. هر کسی با هر فرم صورتی میتونه از این تکنیک استفاده کنه. فقط باید بدونه که چطوری و کجا ازش استفاده کنه.
حالا بریم سراغ اصل مطلب. برای زاویه سازی ما به یه سری ابزار خاص نیاز داریم. مهمترین ابزار یه براش زاویهداره. این براشها معمولا سرشون یه کم کج و زاویهداره که باعث میشه بتونیم خیلی دقیقتر محصول رو روی صورتمون پخش کنیم.
یه پودر تیره هم لازم داریم. این پودر نباید خیلی تیره باشه چون ممکنه صورتمون رو کثیف نشون بده. بهتره یه رنگی رو انتخاب کنیم که دو سه درجه از رنگ پوستمون تیرهتر باشه. یه پودر روشن هم لازمه. این پودر رو برای هایلایت کردن قسمتهایی از صورتمون استفاده میکنیم که میخوایم بیشتر به چشم بیان.
خب حالا که ابزارمون آمادهست بریم سراغ تکنیک. اول از همه باید فرم صورتمون رو بشناسیم. فرمهای مختلفی برای صورت وجود داره گرد مربع قلبی لوزی و بیضی. هر کدوم از این فرمها تکنیک زاویه سازی خاص خودشون رو دارن.
ما اینجا فرض میکنیم که فرم صورتمون بیضیه. صورت بیضی به طور کلی یه فرم متناسب و متعادله. اما بازم میتونیم با زاویه سازی یه کم بهش جذابیت بیشتر بدیم.
برای زاویه سازی صورت بیضی باید به چند تا نکتهی مهم توجه کنیم. اول از همه باید پودر تیرهمون رو زیر استخون گونهمون بزنیم. برای اینکه بتونیم خط درستی رو ایجاد کنیم میتونیم از یه براش زاویهدار استفاده کنیم. براش رو از گوشمون شروع میکنیم و به سمت گوشهی لبمون میاریم.
دقت کن که نباید خط خیلی بلندی رو بکشیم. خط باید تا وسط گونهمون بیشتر نیاد. بعد از اینکه خط رو کشیدیم با یه براش تمیز خط رو محو میکنیم تا یه حالت طبیعی پیدا کنه.
بعد از گونهها نوبت به پیشونی میرسه. اگه پیشونی بلندی داریم میتونیم یه کم پودر تیره بالای پیشونیمون بزنیم تا کوتاهتر به نظر برسه. البته این کار رو باید خیلی ظریف انجام بدیم تا یه خط تیره روی پیشونیمون ایجاد نشه.
اگه فک پهنی داریم میتونیم یه کم پودر تیره زیر فکمون بزنیم تا باریکتر به نظر برسه. این کار هم باید با دقت انجام بشه تا یه سایهی غیرطبیعی زیر فکمون ایجاد نشه.
بعد از اینکه زاویه سازی رو با پودر تیره انجام دادیم نوبت به هایلایت کردن میرسه. برای هایلایت کردن میتونیم از یه پودر روشن استفاده کنیم. پودر روشن رو روی قسمتهایی از صورتمون میزنیم که میخوایم بیشتر به چشم بیان. مثلا روی استخون گونه وسط پیشونی روی تیغهی بینی و روی قوس بالای لبمون.
دقت کن که نباید پودر روشن رو خیلی زیاد بزنیم. فقط یه مقدار کافیه که یه درخشش ملایم به صورتمون بده. بعد از اینکه هایلایت رو زدیم با یه براش تمیز هایلایت رو محو میکنیم تا یه حالت طبیعی پیدا کنه.
یه نکتهی خیلی مهمی که باید بهش توجه کنیم اینه که زاویه سازی یه تکنیکه که نیاز به تمرین داره. اوایل ممکنه یکم سخت باشه و نتایج دلخواهمون رو نگیریم. اما با تمرین و تکرار کم کم قلق کار رو یاد میگیریم و میتونیم یه زاویه سازی بینقص انجام بدیم.
یه چیز دیگه هم هست که باید بهش اشاره کنم. آرایش فقط یه ابزاره برای بهتر کردن ظاهر ما. مهمترین چیز اینه که خودمون رو همونطوری که هستیم دوست داشته باشیم. آرایش نباید یه نقاب باشه که پشتش پنهون بشیم. باید یه چیزی باشه که بهمون اعتماد به نفس بده و باعث بشه حس بهتری نسبت به خودمون داشته باشیم.
یادمه یه بار یه جایی خوندم که زیبایی واقعی از درون آدم میاد. یعنی اگه ما از درون شاد و راضی باشیم این شادی و رضایت تو چهرهمون هم منعکس میشه. پس سعی کنیم همیشه به خودمون اهمیت بدیم به نیازهای روحی و جسمیمون توجه کنیم و از زندگی لذت ببریم.
میخوام یه چیزی رو خیلی رک و پوست کنده بهت بگم. آرایش یه چیز شخصیه. هیچ قانون و قاعدهی ثابتی نداره. هر کسی میتونه با توجه به سلیقه و نیازش از تکنیکهای مختلف آرایشی استفاده کنه. مهم اینه که از انجامش لذت ببره و حس خوبی داشته باشه.
اینم بگم که استفاده از متریال خوب خیلی تاثیر داره. اینطور نباشه که فکر کنی حالا یه چیزی استفاده می کنم دیگه. نه! پوست خیلی مهمه و استفاده از وسایل آرایشی نامناسب به مرور به پوست آسیب میزنه. حالا شاید زود متوجه نشی ولی در بلند مدت پوستت تیره و کدر میشه و ممکنه لک هم بزنه. پس همیشه سعی کن جنس خوب بخری.
و آخرین نکته اینکه هیچ وقت از تغییر نترس! امتحان کن ریسک کن و از آرایش کردن لذت ببر. کی میدونه؟ شاید تو هم یه روزی یه آرایشگر حرفهای شدی!
Leave a Reply