آفتاب کم‌کم داشت خودش رو جمع می‌کرد و نارنجی‌هاش رو می‌پاشید روی شهر. منم جلوی آینه غرق در دنیای خودم بودم. یه قرار مهم داشتم و دلم می‌خواست بی‌نقص به نظر برسم. اما یه چیزی ته دلم نگرانم می‌کرد. پوستم… این پوست حساس و نازک که همیشه با یه اشتباه کوچیک قرمز و ملتهب می‌شد.
حالا دیگه همه می‌دونن که آرایش فقط یه لایه رنگ و لعاب نیست. یه جور هنره یه جور ابزاره برای نشون دادن خود واقعیمون برای اعتماد به نفس بیشتر. اما وقتی پوستت حساس باشه قضیه یه کم فرق می‌کنه. دیگه نمی‌تونی هر چیزی رو امتحان کنی هر برندی رو بخری و بی‌خیال از عواقبش خودت رو بسپری به دست آرایش. باید خیلی مراقب باشی خیلی بیشتر از بقیه.
یادمه یه بار خیلی وقت پیش یه کرم پودر خریدم که همه ازش تعریف می‌کردن. نوشته بود “مناسب برای انواع پوست”. منم خوشحال و خندون زدمش به صورتم. اما چند ساعت بعد صورتم شروع کرد به خارش و سوزش. وقتی رفتم جلوی آینه دیدم صورتم پر شده از لکه‌های قرمز و کوچیک. اون موقع بود که فهمیدم “انواع پوست” برای من یعنی یه فاجعه‌ی تموم‌عیار.
از اون روز به بعد تصمیم گرفتم یه کم بیشتر تحقیق کنم یه کم بیشتر یاد بگیرم. فهمیدم که پوست حساس هم یه جور تیپ پوسته مثل پوست چرب یا خشک. فقط یه کم نازک‌تره یه کم زودرنج‌تره و به مراقبت بیشتری احتیاج داره. فهمیدم که باید قبل از هر چیزی مواد آرایشی مناسب با پوستم رو پیدا کنم.
اولین قدم شناختن ترکیبات مضر بود. یه لیست بلند بالا از اسم‌های عجیب و غریب که حتی خوندنشون هم سخت بود. پارابن سولفات الکل عطر و رنگ‌های مصنوعی… اینا فقط چندتا از موادی بودن که باید ازشون دوری می‌کردم. هر بار که می‌رفتم خرید یه ذره‌بین فرضی دستم می‌گرفتم و تمام ترکیبات رو با دقت می‌خوندم. اگه یه اسم ناآشنا می‌دیدم سریع توی آگهی آریا سرچ می‌کردم و ببینم چه خبره.
بعد از اینکه لیست سیاه مواد ممنوعه رو تهیه کردم نوبت رسید به پیدا کردن جایگزین‌های مناسب. خوشبختانه این روزها برندهای زیادی هستن که محصولات آرایشی مخصوص پوست‌های حساس تولید می‌کنن. محصولاتی که با مواد طبیعی و ملایم فرموله شدن و کمترین آسیب رو به پوست می‌رسونن.
وقتی داشتم تحقیق می‌کردم یه چیز جالب فهمیدم. اینکه خیلی از مواد طبیعی که توی خونه‌هامون پیدا می‌شن می‌تونن به عنوان یه مرطوب‌کننده یا تسکین‌دهنده برای پوست‌های حساس استفاده بشن. مثلاً عسل آلوئه‌ورا روغن نارگیل و روغن زیتون. یادمه مادربزرگم همیشه می‌گفت عسل برای پوست خیلی خوبه. اون موقع‌ها جدی نمی‌گرفتم اما حالا می‌فهمم که چقدر درست می‌گفت.
بعد از اینکه مواد آرایشی مناسب رو پیدا کردم نوبت رسید به نحوه‌ی استفاده ازشون. فهمیدم که حتی بهترین مواد هم اگه درست استفاده نشن می‌تونن باعث تحریک پوست بشن. مثلاً استفاده زیاد از پودر فیکس می‌تونه پوست رو خشک و حساس کنه. یا استفاده از براش‌های کثیف می‌تونه باعث انتقال باکتری‌ها و ایجاد جوش بشه.
برای همین تصمیم گرفتم یه روتین آرایشی ساده و ملایم برای خودم درست کنم. یه روتینی که نه تنها به پوستم آسیب نرسونه بلکه به بهبود و سلامت اون هم کمک کنه. اولین قدم شستشوی صورت با یه شوینده ملایم بود. یه شوینده که نه خیلی قوی باشه و نه خیلی ضعیف. یه چیزی بین این دوتا. بعد از شستشو یه تونر آبرسان می‌زدم تا pH پوست رو متعادل کنه. و یه مرطوب‌کننده سبک و فاقد چربی.
وقتی نوبت به آرایش می‌رسید سعی می‌کردم تا حد امکان از محصولات سبک و کم‌چرب استفاده کنم. کرم پودرهای مینرال بی‌بی کرم‌ها و سی‌سی کرم‌ها گزینه‌های خوبی بودن. این محصولات معمولاً حاوی مواد معدنی و ویتامین‌ها هستن و به جای اینکه پوست رو خفه کنن به اون اجازه می‌دن نفس بکشه.
یکی دیگه از نکاتی که یاد گرفتم این بود که باید قبل از آرایش یه لایه محافظتی روی پوستم ایجاد کنم. استفاده از یه پرایمر مناسب می‌تونه پوست رو در برابر آسیب‌های ناشی از مواد آرایشی محافظت کنه. پرایمرها معمولاً حاوی سیلیکون هستن که یه لایه نرم و صاف روی پوست ایجاد می‌کنه و باعث می‌شه آرایش بهتر روی پوست بخوابه.
وقتی داشتم خط چشم می‌کشیدم یاد یه خاطره افتادم. یه بار یه خط چشم ضدآب خریدم که خیلی تعریفش رو شنیده بودم. اما وقتی خواستم پاکش کنم هر کاری کردم پاک نشد. انقدر صورتم رو مالیدم که پوست پلکم قرمز و ملتهب شد. از اون موقع به بعد فهمیدم که پاک کردن آرایش به اندازه‌ی آرایش کردن مهمه.
برای پاک کردن آرایش از یه میسلار واتر ملایم استفاده می‌کردم. میسلار واتر یه نوع پاک‌کننده‌ی آرایشیه که نیازی به آبکشی نداره. کافیه یه پد پنبه‌ای رو به میسلار واتر آغشته کنم و به آرومی روی صورتم بکشم. میسلار واتر آرایش رو به خوبی پاک می‌کنه و پوست رو خشک نمی‌کنه.
بعد از پاک کردن آرایش دوباره صورتم رو با شوینده می‌شستم و روتین شبانه‌ام رو انجام می‌دادم. روتین شبانه یه فرصت خوب برای رسیدگی به پوست و جبران آسیب‌هاییه که در طول روز بهش وارد شده. یه سرم ویتامین C یه کرم دور چشم و یه مرطوب‌کننده‌ی غنی تمام چیزهایی بودن که برای یه روتین شبانه‌ی کامل بهشون نیاز داشتم.
یه چیز دیگه هم که خیلی مهم بود تغذیه مناسب بود. هر چی باشه پوست هم مثل بقیه‌ی اعضای بدن برای سالم بودن به مواد مغذی نیاز داره. مصرف زیاد آب میوه‌ها و سبزیجات تازه می‌تونه به بهبود سلامت پوست کمک کنه.
کم‌کم داشتم حس می‌کردم که پوستم داره بهتر می‌شه. دیگه خبری از اون قرمزی‌ها و التهاب‌های همیشگی نبود. پوستم نرم‌تر شفاف‌تر و شاداب‌تر شده بود. اعتماد به نفسم هم بیشتر شده بود. حالا دیگه می‌تونستم با خیال راحت آرایش کنم و از زیباییم لذت ببرم.
وقتی به ساعت نگاه کردم دیدم خیلی دیر شده. سریع آرایشم رو کامل کردم و آماده شدم برای رفتن. وقتی از خونه زدم بیرون یه نفس عمیق کشیدم و لبخند زدم. دیگه هیچ نگرانی نداشتم. می‌دونستم که پوستم در بهترین حالتشه و من آماده‌ام برای یه شب فوق‌العاده.
توی راه به این فکر می‌کردم که چقدر خوبه که آدم به پوستش اهمیت بده. پوستی که ما رو از دنیای بیرون محافظت می‌کنه پوستی که انعکاس‌دهنده‌ی سلامت و زیبایی ماست. پس بیایم قدرش رو بدونیم و باهاش مهربون باشیم.
وقتی رسیدم به محل قرار یه نفس عمیق کشیدم و وارد شدم. همه چی عالی بود. نورپردازی موسیقی فضا… همه چی دست به دست هم داده بودن تا یه شب به یادموندنی رو رقم بزنن. و من با پوستی سالم و آرایشی زیبا از این شب لذت بردم.
Leave a Reply