
بیا با هم یه مسیر رو شروع کنیم. مسیری که تهش قراره به یه حس خوب برسیم به یه حس اطمینان از خودمون به یه پوست سالم و شاداب. منم مثل خیلی از شماها یه روزی جلوی آینه وایسادم و با خودم گفتم “چرا هر چی امتحان میکنم پوستم بدتر میشه؟”. یه عالمه محصول مختلف یه عالمه ادعا ولی تهش همون قرمزی همون خارش همون حس ناخوشایند. انگار یه جنگ تمومنشدنی بین من و پوستم بود.
اون موقع بود که فهمیدم باید یه کم عمیقتر وارد ماجرا بشم. باید بفهمم قضیه از چه قراره و چطور میتونم این مشکل رو حل کنم. نه فقط یه کرم بزنم و انتظار معجزه داشته باشم بلکه یه رویکرد درست و اصولی پیدا کنم. این شد که شروع کردم به خوندن پرسیدن امتحان کردن و البته اشتباه کردن. خیلی اشتباه کردم خیلی محصول دور انداختم ولی کمکم یه چیزهایی دستگیرم شد.
اولین چیزی که فهمیدم این بود که “پوست حساس” یه اصطلاح خیلی کلیه. مثل اینه که بگی “حالم خوب نیست”. خب این که نشد توضیح! باید دقیقتر بفهمیم چی داره اذیتمون میکنه. آیا قرمزی و التهاب داریم؟ آیا پوستمون خیلی خشکه و پوسته پوسته میشه؟ آیا جوشهای ریز و درشت میزنیم؟ هر کدوم از اینا میتونه نشونه یه مشکل متفاوت باشه و در نتیجه راه حلش هم فرق میکنه.
یه نکته خیلی مهم دیگه هم اینه که پوست هر کسی با بقیه فرق داره. مثل اثر انگشت میمونه. ممکنه یه محصول برای دوستت معجزه کنه ولی برای تو یه فاجعه تموم عیار باشه. پس نباید چشم بسته از بقیه تقلید کنیم. باید خودمون پوست خودمون رو بشناسیم.
حالا چطوری این کار رو بکنیم؟ اولین قدم اینه که یه کم وقت بذاریم و به پوستمون دقت کنیم. کی قرمزی بیشتر میشه؟ بعد از چه غذاهایی جوش میزنیم؟ چه موادی باعث خارش میشن؟ یه دفترچه برداریم و هر روز یه کم یادداشت کنیم. اینجوری کم کم یه الگو پیدا میکنیم و میتونیم محرکهای اصلی رو شناسایی کنیم.
بعد از این نوبت میرسه به انتخاب محصولات. اینجا دیگه باید خیلی با احتیاط عمل کنیم. گول تبلیغات رنگارنگ و وعدههای دروغین رو نخوریم. به جای این کار بریم سراغ ترکیبات. دنبال محصولاتی بگردیم که مواد ملایم و تسکیندهنده دارن. مثلاً آلوئه ورا بابونه جو دوسر گلیسیرین و اسید هیالورونیک. این مواد معمولاً برای پوستهای حساس خوب جواب میدن.
یه سری مواد هم هستن که بهتره ازشون دوری کنیم. مثل الکل عطر رنگهای مصنوعی پارابنها و سولفاتها. این مواد خیلی قوی هستن و میتونن پوست رو تحریک کنن. اگه دیدیم یه محصولی این مواد رو داره بهتره بیخیالش بشیم.
وقتی یه محصول جدید میخریم نباید همون اول کل صورتمون رو باهاش بپوشونیم. اول یه مقدار خیلی کم رو یه قسمت کوچیک از پوستمون امتحان کنیم. مثلاً پشت گوش یا روی بازو. اگه بعد از ۲۴ ساعت هیچ مشکلی پیش نیومد میتونیم با خیال راحت ازش استفاده کنیم.
یه چیز دیگه هم که خیلی مهمه نحوه استفاده از محصولات هست. پوستهای حساس معمولاً خیلی نازک و آسیبپذیر هستن. پس باید خیلی ملایم باهاشون رفتار کنیم. مثلاً وقتی صورتمون رو میشوریم نباید خیلی محکم ماساژ بدیم. فقط کافیه با نوک انگشتامون به آرومی پوست رو تمیز کنیم. بعد هم با یه حوله نرم خیلی آهسته خشکش کنیم.
در مورد لایهبرداری هم باید خیلی احتیاط کنیم. لایهبرداری برای از بین بردن سلولهای مرده پوست خیلی خوبه ولی اگه خیلی قوی باشه یا زیاد انجام بشه میتونه پوست رو تحریک کنه. بهتره از لایهبردارهای ملایم مثل اسید لاکتیک یا آنزیمهای میوه استفاده کنیم و فقط هفتهای یه بار این کار رو انجام بدیم.
یه چیزی که خیلی از ماها فراموش میکنیم تاثیر تغذیه روی پوست هست. پوستی که از داخل تغذیه نشه هر چقدر هم بهش کرم بزنیم باز هم سالم و شاداب نمیشه. پس باید سعی کنیم یه رژیم غذایی متعادل داشته باشیم که پر از میوه سبزیجات غلات کامل و پروتئین باشه.
آب هم که دیگه نگم براتون. پوست برای هیدراته موندن به آب نیاز داره. پس باید روزی حداقل ۸ لیوان آب بنوشیم. میتونیم یه بطری آب همیشه کنارمون داشته باشیم تا یادمون نره.
استرس هم یه عامل خیلی مهم در سلامت پوست هست. وقتی استرس داریم بدن ما یه سری هورمون ترشح میکنه که میتونن باعث التهاب و قرمزی پوست بشن. پس باید سعی کنیم استرسمون رو کنترل کنیم. مدیتیشن یوگا ورزش و گذروندن وقت با دوستا و خونواده میتونن خیلی کمک کنن.
خواب کافی هم خیلی مهمه. وقتی میخوابیم پوست ما فرصت پیدا میکنه تا خودش رو ترمیم کنه. پس باید سعی کنیم هر شب ۷-۸ ساعت بخوابیم.
یه نکته خیلی مهم دیگه هم اینه که نباید توقع داشته باشیم یه شبه معجزه بشه. خوب شدن پوست زمان میبره. باید صبور باشیم و به روتین مراقبت از پوستمون پایبند باشیم. اگه بعد از چند هفته هیچ تغییری ندیدیم اون وقت میتونیم با یه متخصص پوست مشورت کنیم.
متخصص پوست میتونه بهمون کمک کنه تا مشکل اصلی پوستمون رو تشخیص بدیم و یه برنامه درمانی مناسب برامون تجویز کنه. ممکنه لازم باشه یه سری آزمایش انجام بدیم تا علت حساسیت پوستمون مشخص بشه.
یه چیز دیگه هم که یادم رفت بگم در مورد نور خورشید هست. نور خورشید برای پوست خیلی مضره مخصوصاً برای پوستهای حساس. پس باید همیشه از کرم ضد آفتاب استفاده کنیم. حتی توی روزهای ابری هم باید ضد آفتاب بزنیم. ضد آفتاب باید SPF 30 یا بالاتر داشته باشه و هر دو ساعت یه بار تجدید بشه.
در مورد آرایش کردن هم باید خیلی دقت کنیم. بعضی از لوازم آرایش میتونن پوست رو تحریک کنن. بهتره از لوازم آرایش مینرال استفاده کنیم که مواد شیمیایی کمتری دارن. قبل از خواب هم حتماً باید آرایشمون رو پاک کنیم.
یه سری درمانهای خانگی هم هستن که میتونن به تسکین پوست حساس کمک کنن. مثلاً گذاشتن خیار رنده شده روی پوست یا استفاده از ماسک عسل و ماست. این درمانها خیلی ملایم هستن و معمولاً هیچ عوارضی ندارن.
یه چیز خیلی مهم دیگه هم اینه که نباید خودمون رو با بقیه مقایسه کنیم. هر کسی یه زیبایی منحصر به فرد داره. مهم اینه که خودمون رو دوست داشته باشیم و به پوستمون اهمیت بدیم.
یادتون باشه پوست سالم یه شبه به دست نمیاد. یه سفر طولانیه که نیاز به صبر پشتکار و آگاهی داره. ولی مطمئن باشید که ارزشش رو داره. وقتی پوستمون سالم و شاداب باشه اعتماد به نفسمون هم بیشتر میشه و احساس بهتری نسبت به خودمون داریم.
اینا تجربیات من بودن. امیدوارم به دردتون بخوره و بتونید با کمک این نکات پوست سالم و شادابی داشته باشید. یادتون نره شما لایق بهترینها هستید.
Leave a Reply