
خب بذار برات یه چیزی تعریف کنم. یه چیزی که شاید خیلی از ماها هر روز باهاش سروکار داریم ولی شاید اونقدر که باید بهش توجه نمیکنیم. یه جورایی مثل یه دوست صمیمیه که همیشه پیشمونه ولی یادمون میره چقدر بودنش برامون مهمه.
داستان از اونجایی شروع میشه که یه روز صبح جلوی آینه وایسادی و داری خودتو نگاه میکنی. همه چی سر جاشه ولی یه چیزی انگار کمه. یه حسی بهت میگه که میتونی بهتر از این باشی. نه اینکه الان بد باشی نه! فقط یه کم بیشتر… یه کم جذابتر… یه کم دلرباتر…
شاید اون لحظه دقیقا همون لحظه یه جرقهای تو ذهنت زده میشه. یه جرقهای که باعث میشه یه نگاه عمیقتر به خودت بندازی. به اجزای صورتت به حالت چشمات به اون چیزی که تو رو تو کرده.
یادمه اون موقعها همیشه یه دغدغه داشتم. یه دغدغهی کوچیک ولی مهم. یه چیزی که باعث میشد حس کنم یه جاهایی اونجور که دلم میخواد دیده نمیشم. چشمام… راستش همیشه فکر میکردم یکم کوچیکن. نه اینکه بد باشن نه! اتفاقا خیلی هم دوسشون داشتم ولی خب دلم میخواست یه کم بیشتر تو چشم باشن!
شاید خندهدار باشه ولی همین دغدغهی کوچیک منو وارد یه دنیای جدید کرد. یه دنیای پر از رنگ پر از تکنیک پر از خلاقیت. یه دنیایی که توش یاد گرفتم چطور با کمترین امکانات بیشترین تاثیر رو بذارم.
اولش فقط یه سری امتحان و خطا بود. یه سری سایههای رنگی که معلوم نبود از کجا اومده بودن یه سری خط چشمهای کج و کوله یه سری ریملهای گلوله گلوله… ولی خب هر دفعه یه چیزی یاد میگرفتم. یه چیزی که دفعهی بعد کارمو بهتر میکرد.
کم کم دستم راه افتاد. یاد گرفتم چه رنگهایی به چشمام بیشتر میاد چه مدل خط چشمی بهم بیشتر میسازه چطور ریمل بزنم که مژههام بلندتر و پرپشتتر به نظر برسن.
یاد گرفتم که قانونهای نانوشتهای وجود داره که اگه رعایتشون کنی میتونی یه تغییر اساسی تو چهرهت ایجاد کنی. مثلاً اینکه سایههای روشن چشمها رو بزرگتر نشون میدن و سایههای تیره عمق میدن. یا اینکه خط چشم سفید داخل پلک پایین چشمها رو بازتر نشون میده.
ولی خب فقط اینا نبود. یه چیز دیگه هم بود که خیلی مهم بود. اعتماد به نفس! وقتی حس میکردم که تونستم یه تغییر مثبت تو چهرهم ایجاد کنم اعتماد به نفسم هم بیشتر میشد. دیگه اون دغدغهی کوچیک اونقدر بزرگ به نظر نمیرسید.
یادمه یه بار یه مهمونی دعوت شده بودم. خیلی استرس داشتم. نمیدونستم چی بپوشم چطور آرایش کنم. ولی خب تصمیم گرفتم همون چیزایی رو امتحان کنم که تا حالا یاد گرفته بودم.
ساعتها جلوی آینه نشستم و با دقت آرایش کردم. سایههای روشن خط چشم ظریف ریمل پرپشت کننده… وقتی کارم تموم شد یه نگاه به خودم تو آینه انداختم. باورم نمیشد! انگار یه آدم دیگه بودم. چشمام بزرگتر براقتر جذابتر…
وقتی وارد مهمونی شدم کلی تعریف شنیدم. همه میگفتن چقدر خوشگل شدم. ولی راستش اون موقع دیگه اونقدرها هم برام مهم نبود. مهم این بود که خودم حس خوبی داشتم. مهم این بود که دیگه از چشمام خجالت نمیکشیدم.
اون شب یه درس بزرگ یاد گرفتم. اینکه زیبایی فقط یه ظاهر نیست. یه حسه. یه حسی که از درون میاد. وقتی خودتو دوست داشته باشی وقتی به خودت اهمیت بدی وقتی سعی کنی بهترینِ خودت باشی اون وقت دیگه مهم نیست چشمات کوچیکن یا بزرگ پوستت صافه یا پر از لک قدت بلنده یا کوتاه. مهم اینه که تو خودتی. تو خاصی. تو بینظیری.
حالا دیگه سالها از اون موقع گذشته. من هنوزم عاشق آرایش کردنم. هنوزم هر روز جلوی آینه میشینم و با رنگها بازی میکنم. ولی دیگه نه برای اینکه یه نقصی رو بپوشونم. بلکه برای اینکه زیباییهای خودمو بیشتر نشون بدم.
آرایش برای من فقط یه سرگرمی نیست. یه هنره. یه راهیه برای بیان خودم. یه جورایی مثل یه زبونه. یه زبانی که باهاش میتونم احساساتمو افکارمو شخصیتمو به بقیه نشون بدم.
اگه تو هم یه همچین دغدغهای داری اگه تو هم فکر میکنی چشمات کوچیکن اگه تو هم میخوای یه تغییری تو چهرهت ایجاد کنی بهت پیشنهاد میکنم دست به کار شو. نترس از امتحان کردن. نترس از اشتباه کردن. فقط شروع کن.
مطمئن باش تو هم میتونی با یه سری ترفند ساده چشمهات رو بزرگتر و جذابتر نشون بدی. فقط کافیه یه کم وقت بذاری یه کم حوصله داشته باشی و یه کم خلاقیت به خرج بدی.
اول از همه به ابروهات برس. ابروهای مرتب و خوش حالت تاثیر خیلی زیادی تو زیبایی چشمها دارن. اگه ابروهات خیلی پرپشتن میتونی با یه موچین موهای اضافی رو برداری و بهشون یه فرم قشنگ بدی. اگه هم ابروهات کمپشتن میتونی با یه مداد ابرو جاهای خالی رو پر کنی.
بعدش نوبت میرسه به سایهها. سایههای روشن مثل سفید کرم صورتی یاسی چشمها رو بزرگتر نشون میدن. میتونی این سایهها رو روی کل پلک بزنی و یه سایهی تیرهتر مثل قهوهای دودی بنفش رو گوشهی خارجی چشم بزنی و خوب محوش کنی. این کار باعث میشه چشمهات عمق پیدا کنن و بزرگتر به نظر برسن.
خط چشم هم یه ابزار خیلی خوب برای بزرگتر نشون دادن چشمهاست. ولی باید دقت کنی که چه مدل خط چشمی میکشی. خط چشمهای خیلی پهن و تیره چشمها رو کوچکتر نشون میدن. بهتره از یه خط چشم نازک و ظریف استفاده کنی و فقط گوشهی خارجی چشم رو یه کم بکشی. میتونی از خط چشمهای رنگی هم استفاده کنی. خط چشمهای آبی سبز بنفش چشمها رو خیلی جذابتر نشون میدن.
ریمل هم یه چیز خیلی مهمه. ریمل باعث میشه مژههات بلندتر و پرپشتتر بشن و چشمهات بازتر به نظر برسن. بهتره از یه ریمل حجم دهنده و بلند کننده استفاده کنی و مژههات رو خوب ریمل بزنی. میتونی از فرمژه هم استفاده کنی. فرمژه باعث میشه مژههات حالت بگیرن و چشمهات بازتر به نظر برسن.
یه ترفند دیگه هم اینه که از مداد سفید داخل پلک پایین استفاده کنی. مداد سفید باعث میشه چشمهات بازتر و درخشانتر به نظر برسن. ولی حواست باشه که از مداد سفید خیلی روشن استفاده نکنی. یه مداد سفید ملایم کافیه.
در آخر یه چیز دیگه هم هست که خیلی مهمه. لبخند! لبخند زدن بهترین آرایشه. وقتی لبخند میزنی چشمهات هم میخندن و صورتت زیباتر میشه. پس همیشه لبخند بزن!
اینا فقط یه سری ترفند ساده بودن. تو میتونی با امتحان کردن با خلاقیت به خرج دادن با الهام گرفتن از بقیه ترفندهای خودتو پیدا کنی. مهم اینه که از آرایش کردن لذت ببری و حس خوبی داشته باشی.
یادت باشه زیبایی فقط یه ظاهر نیست. یه حسه. یه حسی که از درون میاد. وقتی خودتو دوست داشته باشی وقتی به خودت اهمیت بدی وقتی سعی کنی بهترینِ خودت باشی اون وقت دیگه مهم نیست چشمات کوچیکن یا بزرگ پوستت صافه یا پر از لک قدت بلنده یا کوتاه. مهم اینه که تو خودتی. تو خاصی. تو بینظیری.
Leave a Reply