راستش را بخواهید از بچگی عاشق رنگ‌ها بودم. نه فقط رنگ‌های مداد رنگی و آبرنگ بلکه رنگ‌هایی که توی زندگی جریان دارند. رنگ‌ها می‌توانند یک روز معمولی را تبدیل به جشنی کوچک کنند حال و هوایمان را عوض کنند و حتی به ما قدرت بدهند. یادم می‌آید مادرم همیشه یک جعبه لوازم آرایش داشت که برایم مثل یک صندوقچه جادویی بود. برق لب‌های میوه‌ای سایه‌های اکلیلی و البته رژلب‌های خوشرنگ… هر کدام داستانی داشتند.
اما بین همه‌ی آن رنگ‌های وسوسه‌انگیز یک رنگ بود که همیشه دلم را می‌برد قرمز! نه هر قرمزی بلکه آن قرمز مخملی که انگار از قلب یک گل رز چیده شده بود. مادرم می‌گفت این رنگ رنگ قدرت است رنگ اعتماد به نفس. اما راستش را بخواهید من آن موقع‌ها خیلی از این حرف‌ها سر در نمی‌آوردم. فقط می‌دانستم وقتی آن رنگ را روی لب‌هایم می‌زنم حس می‌کنم یک دختر بزرگ شده‌ام یک جورهایی شبیه پرنسس‌های قصه‌ها.
سال‌ها گذشت و من بزرگ‌تر شدم. کم‌کم فهمیدم که آرایش فقط یک تفریح بچگانه نیست بلکه یک جور ابراز وجود است یک زبان بی‌صدا که می‌توان با آن حرف‌های زیادی زد. البته این را هم فهمیدم که استفاده درست از آرایش یک هنر است. اینکه چطور رنگ‌ها را با هم ترکیب کنیم چطور عیب‌ها را بپوشانیم و زیبایی‌ها را برجسته‌تر کنیم همه‌اش نیاز به تجربه و کمی هم سلیقه دارد.
یادم می‌آید اولین باری که خواستم به یک مهمانی مهم بروم حسابی استرس داشتم. می‌خواستم بی‌نقص به نظر برسم اما نمی‌دانستم از کجا شروع کنم. ساعت‌ها جلوی آینه ور رفتم سایه‌های مختلف را امتحان کردم و کلی رژلب را روی دستم مالیدم. آخرش هم یک ترکیب نسبتاً راضی‌کننده پیدا کردم اما ته دلم یک چیزی کم بود. انگار یک جای کار می‌لنگید.
وقتی رسیدم به مهمانی یکی از دوستانم با دیدنم گفت «چه خوشگل شدی! اما رژلبت یه کم زیادی جیغه نه؟» راستش را بخواهید خیلی دلم شکست. تمام آن ساعتی که جلوی آینه گذرانده بودم به باد رفت. حس می‌کردم تمام تلاشم برای زیبا شدن نتیجه معکوس داده است.
آن شب یک درس مهم یاد گرفتم اینکه آرایش فقط پوشاندن عیب‌ها نیست بلکه برجسته کردن زیبایی‌هاست. اینکه باید با توجه به رنگ پوست فرم صورت و حتی لباسی که پوشیده‌ایم آرایش کنیم. اینکه گاهی اوقات یک آرایش ملایم و طبیعی خیلی بیشتر از یک آرایش غلیظ و پر زرق و برق به چشم می‌آید.
از آن به بعد سعی کردم بیشتر تحقیق کنم و یاد بگیرم. مجله‌های مد را می‌خواندم ویدیوهای آموزشی را تماشا می‌کردم و از تجربه‌های دیگران استفاده می‌کردم. کم‌کم فهمیدم که دنیای آرایش یک دنیای بی‌انتهاست. هر روز یک ترند جدید یک محصول جدید و یک تکنیک جدید معرفی می‌شود. اما مهم‌ترین چیز این است که خودمان را بشناسیم و بدانیم چه چیزی به ما می‌آید.
مثلاً من فهمیده‌ام که رنگ‌های گرم به پوستم بیشتر می‌آیند. رژلب‌های هلویی صورتی و قرمزهای آجری صورتم را شاداب‌تر نشان می‌دهند. اما رنگ‌های سرد مثل بنفش و آبی پوستم را بی‌حال و خسته نشان می‌دهند.
همچنین فهمیده‌ام که با توجه به فرم لب‌هایم باید از رژلب‌های خاصی استفاده کنم. مثلاً اگر لب‌های باریکی دارم باید از رژلب‌های براق و حجم‌دهنده استفاده کنم تا لب‌هایم پرتر به نظر برسند. اما اگر لب‌های پری دارم می‌توانم از رژلب‌های مات و تیره استفاده کنم تا لب‌هایم متعادل‌تر به نظر برسند.
البته این را هم فهمیده‌ام که انتخاب رنگ و نوع رژلب فقط به رنگ پوست و فرم لب‌ها بستگی ندارد بلکه به موقعیت و مناسبتی که در آن هستیم هم بستگی دارد. مثلاً برای یک قرار دوستانه می‌توان از یک رژلب ملایم و طبیعی استفاده کرد. اما برای یک مهمانی رسمی می‌توان از یک رژلب غلیظ و جسورانه استفاده کرد.
یکی از چیزهایی که خیلی به آن اهمیت می‌دهم زیرسازی لب‌ها قبل از زدن رژلب است. اگر لب‌ها خشک و ترک‌خورده باشند رژلب به خوبی روی آن‌ها نمی‌نشیند و ظاهر ناخوشایندی پیدا می‌کند. به همین دلیل همیشه قبل از زدن رژلب لب‌هایم را با یک بالم لب مرطوب می‌کنم و پوست‌های مرده را با یک مسواک نرم برمی‌دارم.
بعد از زیرسازی نوبت به خط لب می‌رسد. خط لب یک وسیله‌ی آرایشی است که به کمک آن می‌توان فرم لب‌ها را اصلاح کرد و رژلب را ماندگارتر کرد. من معمولاً از یک خط لب همرنگ رژلبم استفاده می‌کنم و خط لب را کمی بیرون از خط اصلی لب‌هایم می‌کشم تا لب‌هایم پرتر به نظر برسند.
وقتی خط لب را کشیدم نوبت به رژلب می‌رسد. رژلب را معمولاً با یک براش مخصوص روی لب‌هایم می‌زنم. این کار باعث می‌شود رژلب به طور یکنواخت روی لب‌هایم پخش شود و ماندگاری بیشتری داشته باشد.
بعد از زدن رژلب معمولاً یک لایه دستمال کاغذی را روی لب‌هایم می‌گذارم و با یک براش پودر روی دستمال کاغذی می‌زنم. این کار باعث می‌شود رژلب مات شود و ماندگاری بیشتری داشته باشد.
برای اینکه لب‌هایم براق‌تر و جذاب‌تر به نظر برسند یک لایه برق لب روی رژلبم می‌زنم. البته این کار اختیاری است و بستگی به سلیقه شخصی دارد.
یکی از رازهایی که در مورد رژلب یاد گرفته‌ام این است که می‌توان از رژلب به عنوان رژگونه هم استفاده کرد. برای این کار کافی است کمی از رژلب را روی انگشتانم بمالم و آن را روی گونه‌هایم پخش کنم. این کار باعث می‌شود صورتم شاداب‌تر و جوان‌تر به نظر برسد.
البته این را هم باید بگویم که انتخاب رژلب مناسب فقط به رنگ و نوع آن بستگی ندارد بلکه به کیفیت آن هم بستگی دارد. رژلب‌های بی‌کیفیت ممکن است باعث خشکی و حساسیت لب‌ها شوند و حتی به سلامت آن‌ها آسیب برسانند. به همین دلیل همیشه سعی می‌کنم از رژلب‌های باکیفیت و معتبر استفاده کنم.
می‌خواهم بگویم که استفاده از رژلب یک هنر است. هنری که می‌تواند به ما کمک کند زیباتر جذاب‌تر و با اعتماد به نفس‌تر به نظر برسیم. اما مهم‌ترین چیز این است که خودمان را دوست داشته باشیم و بدانیم که زیبایی واقعی از درون ما سرچشمه می‌گیرد. رنگی که انتخاب می‌کنیم فقط یک وسیله است برای اینکه این زیبایی را بیشتر به نمایش بگذاریم. پس نترسید امتحان کنید خلاقیت به خرج دهید و رنگ‌هایی را پیدا کنید که به شما حس خوبی می‌دهند. یادتان باشد هیچ قانونی برای زیبایی وجود ندارد جز اینکه خودتان باشید و از چیزی که هستید لذت ببرید. این شما هستید که به رژلب معنا می‌دهید نه برعکس. پس با خیال راحت لبخند بزنید و بدرخشید!
Leave a Reply